Page 420 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

Δ: Τί είναι αλήθεια… να μιλούν οι φάλαινες με τους ανθρώπους;

Τα παιδιά αναρωτιούνται και συνδέουν την εκμάθηση της γλώσσας ως φυσική

ικανότητα του ανθρώπου με την επιστημονική γνώση της γλώσσας και τη σχέση της με
τη νοημοσύνη…

Π19: Διαφωνώ με την Π6 γιατί και οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές φωνητικές

χορδές… ο Π21 έχει διαφορετικές φωνητικές χορδές από εμένα…όλοι έχουν
διαφορετικές φωνητικές χορδές…
Δ: Τι είναι αυτό λοιπόν που μας κάνει και επικοινωνούμε αφού όλοι έχουμε
διαφορετικές φωνητικές χορδές;

Π18: Είναι ότι απλώς αλλάζει ο ήχος αυτού που λέμε… όχι ότι δεν μπορούμε να
μιλήσουμε… να κουβεντιάσουμε…
Π15: Εγώ λέω ότι έχουμε μάθει τη γλώσσα μας και μπορούμε να την μιλάμε

κανονικά…
Δ: Πώς την έχουμε μάθει τη γλώσσα μας;
Π15 : Από τότε που γεννηθήκαμε μιλούσαν οι γονείς μας τη γλώσσα μας…
Π21: Από την ανθρωπότητα κυρία την έχουμε μάθει…

Π8: Από το σχολείο…
Δ: Αν δεν έρθεις σχολείο δε θα μάθεις να μιλάς;
Π8: Όχι και τόσο καλά κυρία… Δε θα ξέρεις ορθογραφία…δε θα ξέρεις

γραμματική κανόνες να σταματήσεις στο φανάρι…
Π4: Συμφωνώ με αυτά που είπε ο Π8 και θέλω να προσθέσω ακόμα κάτι…άμα
δεν πας σχολείο δεν ξέρεις να μιλάς καλά γιατί δεν ξέρεις πώς πρέπει να βάζεις
τις λέξεις στην πρόταση…

Δ: Αυτά μπορούν να τα μάθουν οι φάλαινες;
Π4: Εγώ πιστεύω ότι με το δικό τους σκεπτικό μπορούν…
Δ: Τί να μάθουνε δηλαδή .. τη γλώσσα ή ότι μαθαίνει ένα παιδί στο σχολείο ή αυτά

που ταιριάζουν στο δικό τους σκεπτικό…
Π4: … τα δικά μας που μαθαίνουμε εμείς …αλλά …στα φαλαινίσια…
Δ: Δηλαδή οι φάλαινες πάνε σχολείο; Εδώ μιλάς όπως θα ήθελε η Π7, να κάνει ένα
σχολείο με φάλαινες ή στο άλλο σκεπτικό της λογικής;

(…τα παιδιά δείχνουν έντονο ενδιαφέρον να απαντήσουν…)

Τα παιδιά δείχνουν να έχουν προσεγγίσει το κείμενο με δύο διαφορετικούς (εξίσου
μάλιστα πιθανούς) τρόπους: ως ένα λογοτεχνικό κείμενο που αναφέρεται σε μια

420