Page 422 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

Π8: Κυρία, να πω τι παρατήρησα;
Δ: Τί παρατήρησες Π8;

Π8: Εμείς αν πάμε σε φαλαινίσιο σχολείο θα καταλάβουμε φαλαινίσια… οι
φάλαινες αν πάνε στο δικό μας σχολείο δε θα καταλάβουν τίποτα…

(…τα παιδιά βρίσκονται σε προβληματισμό … κάποια συζητούν μεταξύ τους και κάποια
μιλούν και προσπαθούν να πουν τη γνώμη τους…)

Π4: εγώ διαφωνώ…

Δ: Ακούστε τι είπε ο Π8…παρατήρησε… σκέφτηκε από τη συζήτηση που
κάναμε ότι ο άνθρωπος αν πάει σε ένα φαλαινίσιο σχολείο θα μάθει τη
φαλαινίσια γλώσσα … ενώ οι φάλαινες αν έρθουν σε ένα ανθρώπινο σχολείο

δε θα μάθουνε ποτέ… Τί σημαίνει αυτό; Τί κάνει τη διαφορά αυτή;;
Π1: Ότι ο άνθρωπος μαθαίνει τα γράμματα πιο εύκολα από τις φάλαινες…
Π19: Διαφωνώ με τον Π8 γιατί αν ήταν μια φάλαινα μωρό να έρθει εδώ… μιλάω
για χρόνια … θα μάθαινε τη γλώσσα…

Δ: Λες, λοιπόν, πως αν φέρναμε μια φάλαινα εδώ … σε μια μεγάλη πισίνα και
τη μεγαλώναμε μέσα στο σχολείο…μετά από χρόνια θα κατάφερνε να μιλήσει
τη γλώσσα των ανθρώπων;

Π19: Θα την εκπαιδεύαμε…
Δ: Ωραία … θα την εκπαιδεύαμε… μετά από χρόνια λοιπόν θα μπορούσε να
μιλήσει τη γλώσσα των ανθρώπων;

(…τα παιδιά μιλάνε… υπάρχουν διαφωνίες…)

Στην προσπάθεια διερεύνησης του ερωτήματος, γιατί τα ζώα να μην μπορούν να

μιλήσουν… φανερώθηκαν σχέσεις του λόγου με το «μυαλό», τη νοημοσύνη, την

ευφυία, αναδύθηκαν περιβαλλοντικές ηθικές αξίες …το φαντασιακό με το πραγματικό
420
άρχισε να διαφοροποιείται .

420 Η Θεοδωροπούλου συνδέει την προβληματοποίηση με τη φαντασία: «Η προβληματοποίηση
ρίχνει το βλέμμα και τις γέφυρες προς τις εννοιολογικές ετεροτοπίες (με αυτήν την έννοια εισάγει
και προϋποθέτει τη φαντασία), στο βαθμό επιπλέον που αυτές είναι συνδεδεμένες με την
ύπαρξη ενός συστήματος ανοίγματος και κλεισίματος το οποίο τις ορίζει έναντι των
θεσμοποιημένων χρονο-τόπων που δεν περιγράφονται παρά μόνο μέσα από το σύνολο των
κοινωνικο-πολιτικών σχέσεων οι οποίες τους ορίζουν: οι άλλοι τόποι έχουν την παράξενη
ιδιότητα να μπορούν να συνδεθούν με όλους τους τόπους που τους περιβάλλουν ή τους
διασχίζουν αλλά με τέτοιον τρόπο ώστε στο τέλος, συγχρόνως από τη μια να αρνούνται, να
εξουδετερώνουν, να ανατρέπουν το σύνολο των σχέσεων οι οποίες ορίζουν αυτούς τους
περιβάλλοντες και εγκάρσιους τόπους, καθώς αυτοί αναπαριστούν τη λογική την ηθική και την
θετικότητα μιας κουλτούρας και από την άλλη να συγκροτούν τόπους λειτουργικούς για να
υπάρξουν στους κόλπους αυτής της κουλτούρας έστω στα όρια του αποδεκτού, στο μεταίχμιο,

422