Page 439 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

ναι μεν οι εκπαιδευτικοί «μπαίνουν στην τάξη» κατάλληλα προετοιμασμένοι (έχοντας

αποκτήσει ένα στοιχειώδες φιλοσοφικό υπόβαθρο) αλλά «κατασκευάζουν τον χρόνο»
μαζί με τους μαθητές/τριες δηλαδή τη στιγμή που πράττουν. Με άλλα λόγια,
συμμετέχουν άνευ σχεδίου διδασκαλίας. Βασική όμως προϋπόθεση είναι ο

εκπαιδευτικός να «εκπαιδευθεί» στο να «παίρνει φόρα» και να «γίνεται παιδί». «Να

γίνεται παιδί» σημαίνει ότι μέσα στην τάξη απεκδύεται την ιδιότητα του δάσκαλου. «Δεν
γνωρίζει», «δεν έχει έτοιμες απαντήσεις» και «σαν έτοιμος/η από καιρό», εκτίθεται. Το τι

ακριβώς θα ακολουθήσει, ποιες θα είναι οι πιθανότητες στο να αρχίσουν να σκέφτονται
οι μαθητές/τριες φιλοσοφικά, κανείς δεν το γνωρίζει 446 .

από τις επιστήμες προέλευσης;» (Θεοδωροπούλου, Έ., Η Εγκοπή της Φιλοσοφίας της Παιδείας:
Εισαγωγή, Αθήνα: Διάδραση, 2011, σ . 145).

446 «Δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τη συνάντηση, δεν μπορούμε να την ορίσουμε ως
στόχο του μαθήματος, αλλά μπορούμε να την ευνοήσουμε. Μπορούμε δηλ. να προβούμε σε όσες
και όποιες ενέργειες χρειάζονται για μια ενδεχόμενη συνάντηση. Αυτή η ετοιμότητα επιβάλλει
μεταξύ άλλων να αντικαταστήσουμε τη στενότητα των χρονικών παραμέτρων του μαθήματος
με ανετότερες χρονικές ενότητες». (Θεοδωρόπουλος, Ι.,Ε., Μεταξύ φιλοσοφίας και
παιδαγωγικής, Αθήνα: Γρηγόρη, 1999, σ. 269.)

439