Page 314 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

ένα ήπιο περιβάλλον συζήτησης. Η συζήτηση πάτησε σε ένα εργαλείο ανάλυσης του
325
υλικού στημένο εν είδει ερευνητικών υποθέσεων εξαρχής από τον εισηγητή ,
προπαρασκευή που έμοιαζε να λειτουργεί παράλληλα (δηλαδή όχι οχλητικά) με
συνήθεις τακτικές σχεδιασμού υπό την ευθύνη του/της εκπαιδευτικού της τάξης. Η

εισηγήτρια είχε την ευθύνη της διαμεσολάβησης ανάμεσα σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη

εξασφαλίζοντας τη ροή της επικοινωνίας (δεδομένων των ανασχέσεων, εμπλοκών και
κενών που προκαλούσαν ειδικές περιοριστικές παράμετροι, όπως καταγράφονται

παρακάτω), έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι αρχικοί στόχοι του εγχειρήματος, αλλά,
παράλληλα το ζύγισμα της όλης κατάστασης, έτσι ώστε να μην παραβιάζονται

θεμελιώδεις παιδαγωγικές προϋποθέσεις για μία φιλοσοφική παρέμβαση (όπως: να
αφήνονται τα παιδιά να θέσουν τα ερωτήματα που εκείνα έχουν ανάγκη να θέσουν, να

μην καθοδηγείται η συζήτηση με βάση προαποφασισμένες απαντήσεις, να μην
εκμαιεύονται συγκεκριμένες απαντήσεις, να υποστηρίζεται η σκέψη των παιδιών,

κ.ο.κ.ε.).

Ζητούμενο ήταν να συγκροτηθεί σταδιακά, μέσα από τη συζήτηση στην τάξη, μια σειρά
κριτηρίων, στη βάση των οποίων θα φαινόταν ότι τα παιδιά εκτιμούν μία φωτογραφία

ή αλλιώς μια σειρά λόγων για τους οποίους μία φωτογραφία φαίνεται να τα αγγίζει, να

τους «μιλά» 326 . Επομένως, υπό την έννοια της διαχείρισης του υλικού μέσα στην τάξη, η
προσέγγιση ήταν ημιδομημένη, κάτι ωστόσο το οποίο δεν φάνηκε να δημιουργεί
πρόβλημα στην ελευθερία έκφρασης των παιδιών, δεδομένου ότι είναι εκπαιδευμένα

κατά κανόνα σε περιβάλλοντα δομημένων παρεμβάσεων (ενδεχομένως δε και

παραδόξως, να εκφράζονται, κατά περίπτωση, περισσότερο ελεύθερα σε ένα τέτοιο
περιβάλλον, που τους εξασφαλίζει την ασφάλεια της ρουτίνας, ακόμα περισσότερο εάν

καλούνται να εκφραστούν ενώπιον ξένων προσώπων – αν και θα πρέπει να
προσδιοριστεί εδώ η έννοια της «ελεύθερης έκφρασης»).

325 Βλ. στο παρόν τεύχος & στην ίδια Ενότητα, το κείμενο του Alain Kerlan, «La Photographie
Comme Objet Philosophique Et Porte D’entrée Dans La Réflexion Philosophique. Intervention Dans
La Classe, Suivie D’un Séminaire A L’université. Le Dispositif» [«H Φωτογραφία Ως Φιλοσοφικό
Αντικείμενο & Πύλη Εισόδου στην Φιλοσοφική Σκέψη. Παρέμβαση στην Τάξη, ακολουθούμενη
από ένα Σεμινάριο στο Πανεπιστήμιο. Η διαδικασία»].

326 Αρχικά ζητήθηκε, ο/η κάθε μαθητής/τρια να φέρει μαζί του/της από τέσσερις φωτογραφίες:
μια που του/της «αρέσει» με ελεύθερο θέμα, μία από τον τόπο του/της, μια από την οικογένειά
του/της και μία του εαυτού του/της. Θα ζητιόταν από όλους/ες στη συνέχεια να εξηγήσουν το
λόγο για τον οποίο επέλεξαν αυτές τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, ενώ, επιπλέον, θα
καλούνταν να επιλέξουν και να παρουσιάσουν μία από τις τέσσερις εξηγώντας και πάλι το λόγο
της τελικής αυτής επιλογής (βλ. ό.π.).

314