Page 318 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

6. Περιορισμός χρόνου (τηρήθηκε η διδακτική ώρα).

7. Η επιδίωξη της μη συστηματικής προετοιμασίας από τη μεριά της δασκάλας,

έτσι ώστε αφενός να απασφαλιστεί η διατεταγμένη οργάνωση της στάσης της
απέναντι σε μία διαδικασία που σε εν γένει, ούτως ή άλλως, πατούσε σε

συμβατικές γραμμές, αφετέρου να αναφανούν ενδεχόμενες απροετοίμαστες,
απροσχημάτιστες αντιδράσεις της (οι οποίες θα χρησίμευαν για την αξιολόγηση

του εγχειρήματος) & ενδεχομένως μία περισσότερο αυθόρμητη συμμετοχή της,
στο βαθμό κατά τον οποίο θα το επιθυμούσε (κάτι που, επίσης, θα ενδυνάμωνε

το ζητούμενο της δημιουργίας μιας ομάδας με αυξανόμενα εθελούσια
συμμετοχή στη συζήτηση και τους στόχους της).

Είναι προφανές ότι τα παιδιά εκτέθηκαν σε μία εισβολή. Το περίεργο είναι ότι αυτή η
εισβολή δεν τα αποσυντόνισε. Πιθανόν αυτό συνέβη, τουλάχιστον αρχικά & για λόγους
κεκτημένης αλλοτρίωσης από την έκθεσή τους σε φορμαρισμένα εκπαιδευτικά

περιβάλλοντα με προ-εγγυητές των παιδαγωγικών διαδικασιών: και στην προκειμένη

περίπτωση, το σκηνικό ήταν στημένο πάνω σε εγγυητικές παρουσίες, που θα
εξασφάλιζαν την αποσόβηση του κινδύνου της έκθεσης των παιδιών σε τυχόν

αντισυμβατική διαδικασία (εκπαιδευμένα καθώς είναι σε «στημένα» σκηνικά που
ελέγχονται -είτε επί της αρχής είτε/και επί της διαδικασίας, δηλ. σε μικρο ή μακρο-

επίπεδο- πάντα από το/τη δάσκαλο/α ή το ευρύτερο σχολικό περιβάλλον). Σε ένα
βαθμό, υφέρπων στόχος θα ήταν να φανεί, εάν η συζήτηση θα «παρέσυρε» & θα διέλυε

αυτούς τους σφιγκτήρες, την επιτηδευμένη ασφάλεια, προς όφελος της ανάδυσης της
σκέψης, ενώ διατηρούνταν το περιβάλλον που η δασκάλα είχε διαμορφώσει & φρόντιζε

με το βλέμμα ανά πάσα στιγμή να συντηρεί, επιβεβαιώνοντας και εξασφαλίζοντας τους
όρους της συνάντησης.

Και αυτή η αποδόμηση θα μπορούσε να γίνει:

1. Με το φυσικό τρόπο που έχει ο καθένας/η καθεμία να προτείνει /αποκαλύπτει
τα πράγματα (το προσωπικό ύφος να μιλά & να συζητά), ένας τρόπος που

καλλιεργείται & εξελίσσεται και ενδεχομένως αποκτά αυτήν τη δυναμική της
απασφάλισης, την αυθεντικότητα που είναι αναγκαία για να λειτουργήσει ο

παιδαγωγικός μηχανισμός.

318