Page 328 - Amechanon_vol1_2016-18
P. 328

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846



                          II.    Αντικείμενο-φιλοσοφικό εν τω γίγνεσθαι


                   Α.1.I.  Άδραγμα  -  πρώτη  έγερση/ίδρυση/εγκατάσταση:  αντικείμενο,  είτε  φυσικό  είτε

                   κατασκευασμένο,  του  οποίου  η  παρουσία  αναδύεται  μπροστά  στο  βλέμμα  ενός
                   υποκειμένου,  ως  μία  φιλοσοφική  κλήση:  είναι  το  υποκείμενο  που  λαμβάνει  την

                   απόφαση να συλλογιστεί, να αναγνωρίσει, να/(απο) δείξει επί αυτού τα σημάδια μιας
                   φιλοσοφικότητας.


                   A.1.II.  Άδραγμα  -  πρώτη  έγερση  /  ίδρυση  /  εγκατάσταση:  αντικείμενο  εφευρεμένο  /
                   κατασκευασμένο / παραγμένο από την αρχή, με πρόθεση, ως ΦΑ (έτσι ώστε να μπορεί
                   να  αναγνωριστεί  /  κατανοηθεί  ως  ένα  ΦΑ).  Αντικείμενο  του  οποίου  η  παρουσία

                   αναδύεται  επίσης  μπροστά  στο  βλέμμα  ενός  υποκειμένου,  ως  μία  φιλοσοφική

                   πρόσκληση:  το  υποκείμενο  θα  μπορεί  να  αναγνωρίσει  ή  όχι  το  φιλοσοφικό  του
                   χαρακτήρα, σύμφωνα με προς διευκρίνιση κριτήρια.


                   A.2.I. Επεξεργασία:  Αντικείμενο  σε  συζήτηση  και  κοινό  συλλογισμό,  εκκινώντας  από

                   αυτό που το/α υποκείμενο/α βλέπει/ουν/αναγνωρίζει/ουν σε αυτό όντας φιλοσοφικό. Το
                                                       332
                   υποκείμενο γίνεται το «ομιλούν-είναι» . Αποσαφήνιση των κριτηρίων.

                   A.2. II. Επεξεργασία: Αντικείμενο σε συζήτηση και σε κοινό συλλογισμό, έτσι ώστε να

                   εξερευνηθεί, (επανα)κτηθεί, αποδειχθεί, επιβεβαιωθεί ο λεγόμενος φιλοσοφικός του
                   χαρακτήρας  (στην  πραγματικότητα,  ένα  οιονεί-αντικείμενο,  διότι  ούτε φυσικό,  ούτε

                   κατασκευασμένο,  ούτε  κοινωνικό,  ούτε  αντικείμενο,  ούτε  υποκείμενο,  ούτε
                   εγκατεστημένο,  ούτε  ανεξάρτητο,  ούτε  μοιρασμένο,  αλλά  και  πάλι  σχεσιακό,  διότι

                   καλεί το υποκείμενο και συν-αναπτύσσεται, τ διαμορφώνεται μαζί του – πιθανόν σε
                   αυτό το πλαίσιο, το υποκείμενο δεν είναι παρά ένα οιονεί-υποκείμενο).


                   A.3.I.  Επεξεργασία:  Αντικείμενο  εν  σκέψει,  αναλυμένο,  ερμηνευμένο,  έτσι  ώστε  να
                   μπορεί να (επανα)συγκροτείται/μετασχηματίζεται, επανεφευρίσκεται ως ΦΑ.


                   A.3.II.  Επεξεργασία:  Αντικείμενο  εν  σκέψει,  αναλυμένο,  ερμηνευμένο,  έτσι  ώστε  να

                   μπορεί να (επανα)συγκροτείται/μετασχηματίζεται, επανεφευρίσκεται με στόχο μέσω
                   αυτών  των  ενεργειών  να  γίνει  «αλλιώς»  φιλοσοφικό  (σύμφωνα  με  μία  διαφορετική



                   332   Derrida,  J.,  Penser  à  ne  pas  voir.  Ecrits  sur  les  arts  du  visible.  1979-2004,  Paris:  Editions  de  La
                   Différence, 2013, σ. 22.



                                                           328
   323   324   325   326   327   328   329   330   331   332   333