Page 346 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

ότι, ως ζωντανή δραστηριότητα προσώπων που αποκτούν συνείδηση του εαυτού τους

και του κόσμου, δραστηριότητα που εμπλέκει μυαλό και σώμα, βρίσκεται ήδη μέσα
στην πράξη, είναι ήδη πράξη. Ωστόσο, δεν μπορεί να υπάρξει παρέμβαση στην
πραγματικότητα, αν δεν περιλαμβάνουμε, μέσα σε αυτήν τη θεωρία, τον εαυτό μας και

τον κόσμο μας ή αν η θεωρία δεν μας περιλαμβάνει ή εάν η θεωρία δεν ενσωματώνεται

σ’ έναν τρόπο σκέψης που είναι πλέον δικός μας - θα πρέπει να «ανοίξει» ο χώρος μέσα
στον οποίο αποκτούν νόημα οι αποφάσεις και οι κινήσεις που θα μπορούσαν να

συνδέονται μ’ αυτή τη θεωρία – εδώ δεν γίνεται οικονομία ούτε του μυαλού, ούτε του
σώματος, ούτε των άλλων ανθρώπων, ούτε των γνώσεων. Είναι χώρος που συνδέεται

με το νόημα και τις καταστροφές του.

344
Ο δοκιμαστικός, αιρετικός προσδιορισμός του λορκικού duende ως φιλοσοφικού , θα
ήθελε σε ένα πρώτο επίπεδο να υπογραμμίσει το παιδαγωγικό και φιλοσοφικό

ενδιαφέρον μίας έμφασης στην προ-συλλογιστική πλευρά της φιλοσοφικής πράξης και
στη δυνατότητα ανάδυσης της έννοιας από το βάθος μίας σωματικής σκέψης, ενώ, σε

ένα δεύτερο επίπεδο, θα επέτρεπε να αναδειχθούν παραδοξότητες και προβληματικές
όψεις μίας εισαγωγής της φιλοσοφίας στο σχολείο, η οποία κατά κανόνα ανέχεται ή,

ακόμα περισσότερο, αναπαράγει σκληρύνσεις ή ατροφίες του εκπαιδευτικού

συστήματος, έναντι των οποίων ακριβώς η φιλοσοφία θα είχε λόγους να εγείρει
θεμελιώδεις αντιρρήσεις, καθώς, επιπλέον, οι ατροφίες αυτές εμπλέκουν μία εξίσου
σκληρυμένη και ατροφική, άνευρη και χειριστική αντίληψη για την ίδια τη φιλοσοφία.

Να συνδεθεί η φιλοσοφία με μία παιδαγωγική της κίνησης και μία ηθική διαμόρφωσης

του εαυτού, να αρθεί η προεγκατεστημένη (ενδιάθετη στον εκπαιδευτικό μηχανισμό)
εμμονή στην ορθότητα ως κριτήριο ιεράρχησης και αποκλεισμού, να βρεθεί, για κάθε

παιδί, το εσωτερικό νήμα, η έννοια, πίσω απ' το υφάδι με τις κουβέντες του. Η
φιλοσοφία είναι η τέχνη του διατυπωμένου λόγου που μπορεί να επικοινωνηθεί, ενώ

ελέγχει, βιώνοντας με ενσώματη αγωνία και φροντίδα, το χτίσιμο και το ράψιμο των
εννοιών και των συλλογισμών αναζητώντας να βρει τον εσωτερικό ρυθμό (του

χτυπήματος στις πέτρες της, του περάσματος της βελόνας από το ύφασμα). Χτίσιμο και
ράψιμο, επισφαλή: ακριβώς όμως ως σκέψη-ρήξη, κίνηση, παφλασμός, η φιλοσοφία

344
Θεοδωροπούλου, Έ., « ‘’I would prefer not to’’ (;) H πράξη, όταν βαθαίνει απότομα», Εισαγωγή
στο: Θεοδωροπούλου, Κ., Έ., (επιστημ. επιμ., εισαγ., μτφρ.), Φιλοσοφία της Παιδείας: Όψεις της
Πράξης, Επίμετρο: Standish, P., Αθήνα: Πεδίο, (σσ. 21-67), 2014, σ. 61, υποσημ. 65.

346