Page 388 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

παρούσα διαδικασία αποτέλεσαν, όχι μόνο το πλαίσιο της δικής μου ερευνητικής

«παρατήρησης», αλλά και το μέτρο για τον κριτικό αναστοχασμό που ακολούθησε
κυρίως ως προς τη διαδικασία και τις αναμονές από αυτήν.

Θεωρήθηκε ότι η πρόσβαση σε συζήτηση θα διευκολυνόταν μέσα από την αξιοποίηση

κειμένων, τα οποία θα ήταν ικανά να εγείρουν ερωτήματα στα παιδιά 396 . Έτσι, η δική
397
μου φροντίδα θα ήταν σε γενικές γραμμές, να ακολουθήσω τη σκέψη των παιδιών
υποστηρίζοντας τη διαδικασία της συζήτησης.

Η διδακτική στάση την οποία προσπάθησα στις περιπτώσεις αυτές να αναπτύξω,
απαιτούσε ένα τελείως διαφορετικό τρόπο διαχείρισης της συζήτησης από αυτόν που

εφάρμοζα συνήθως στην διδακτική πράξη, ακολουθώντας ασυνείδητα το δεδομένο, ότι

ο ρόλος του /της εκπαιδευτικού στο παιδαγωγικό πλαίσιο είναι κατά κανόνα
καθοδηγητικός και κυρίαρχος. Ότι δηλαδή, είναι ο/η εκπαιδευτικός που θέτει το
πρόβλημα, που αναγνωρίζει τη σωστή πορεία της συζήτησης που καθοδηγεί για την

ανεύρεση της σωστής απάντησης, που επιβραβεύει τη σωστή απάντηση, η οποία

αναγνωρίζεται από όλους ως τέτοια. Αντίθετα, τώρα η συζήτηση θα υπαγορευόταν από
τις απαιτήσεις μιας διαδικασίας σκέψης από τους/τις μαθητές/τριες, η οποία, θα τους

άφηνε ένα αίσθημα ικανοποίησης, αλλά και την συνειδητοποίηση της ίδιας της
διαδικασίας της σκέψης.

Στο πλαίσιο αυτό, έγινε προσπάθεια να αξιοποιηθούν: η συναισθηματική

ευαισθητοποίηση του μαθητή/της μαθήτριας ως αφορμή για την εκκίνηση της

396 Φροντίδα υπήρξε επίσης να επιλεγεί κάθε φορά ένα κείμενο που «θα μπορούσε να
χαρακτηριστεί ως ένα λογοτεχνικό κείμενο με φιλοσοφική στόχευση, ικανό να αναδεικνύει
διερευνητικούς συζητητικούς πυρήνες (σε συνάρτηση και με τη πρόθεση/αναλυτική
ικανότητα του/της εκπαιδευτικού) – κείμενο λογοτεχνικό που ενσωματώνει τυπικά
φιλοσοφικά στοιχεία» Θεοδωροπούλου, Ε., «’Κάτι μέσα του’: σημείωμα περί φιλοσοφικών
ευρημάτων σε λογοτεχνικoύς τόπους», υποσημ. 11). Η δική μου πρόθεση θα ήταν να
υποστηρίξουμε τον χαρακτήρα του κειμένου. Στη βάση αυτή επιλέχτηκε το «Γιγάντιο
Πραγματάκι» της Beatrice Alemagna, Αθήνα: εκδ. Κόκκινο, 2011).

397 «Η βασική παιδαγωγική αρχή που παρέχει μόνιμη στήριξη στο εγχείρημα της εισαγωγής της
φιλοσοφικής έρευνας σε πρώιμες βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι η σταθερή αναγνώριση του
παιδιού ως ξεχωριστής υπόστασης, κάτι που συνεπάγεται επίσης και την αναγνώριση ότι έχει
ένα δικό του τρόπο σκέψης και κατανόησης της πραγματικότητας» (Θεοδωροπούλου, Έ.,
«Φιλοσοφία για Παιδιά: Τόποι και τρόποι για τη φιλοσοφία», στο: Sharp, M., A., & Splitter, L., J.,
Φιλοσοφία για Παιδιά. Το Κουκλονοσοκομείο και Δίνοντας νόημα στον κόσμο μου, (μτφρ. εισαγ.,
σημ. Θεοδωροπούλου, Έ.,) Αθήνα: Ατραπός, 2007, σ. 13).

388