Page 409 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

Π10 : Τί μου έρχεται στο μυαλό … τί φαντάζομαι;
Δ: Αυτό ακριβώς…η εικόνα, το συναίσθημα …η πράξη…

Π10: …περισσότερο η εικόνα νομίζω…
Δ: …η εικόνα …
Π11: Κι εμένα μου άρεσε ο τρόπος που τα έλεγε η γιαγιά στη Λίλη … της τα έλεγε
πάρα πολύ χαρακτηριστικά … λες και τα έβλεπε η Λίλη… έτσι σκέφτηκα εγώ…

Δ: Πολύ ζωντανή περιγραφή…

Η έννοια της αλήθειας και η έννοια του λόγου…της ικανότητας στην ομιλία
φανερώθηκαν στη συζήτηση.

Π7: Εμένα μου άρεσε που η γιαγιά δεν τον άκουγε το θείο Φρειδερίκο και εκείνη

συνέχιζε επειδή ήξερε ότι είναι αλήθεια…
Δ: Η αλήθεια ήταν αυτή που έλεγε η γιαγιά;
Π7:… όχι ακριβώς …αλλά εκείνη το πίστευε…και δεν τους άκουγε τους άλλους…
Δ: …και αυτό που πίστευε η γιαγιά λες ότι ήταν η αλήθεια;

Π7: όχι …ήταν παραμύθι…αλλά εμένα μου άρεσε…
Δ: ..ήταν παραμύθι… εσένα σου άρεσε… και ήταν η αλήθεια;.
Π7: … όχι αλλά εγώ λέω γιατί να μην είναι αλήθεια;;;

Δ: Γιατί να μην είναι αλήθεια λέει η Π7;
Π7: Δεν είναι αλήθεια … το ξέρω…αλλά δεν είναι κάτι και το τόσο τρομερό… και
τα ζώα γιατί να μην μπορούν να μιλήσουν;

Δ: Τι λέτε παιδιά; Εδώ η Π7 έβαλε δύο θέματα … αν είναι αλήθεια αυτό που έλεγε
η γιαγιά…παρ’ όλο που καταλαβαίνει ότι δεν είναι αλήθεια … της άρεσε αυτό
που έλεγε η γιαγιά… και τα ζώα γιατί να μην μπορούν να μιλήσουν…

414
Δεν θέτω ερωτήματα αλλά τραβώ εκείνα τα νήματα τα οποία θα μπορούσαν να
προχωρήσουν στην διερεύνηση των εννοιών, οι οποίες παρουσιάζονται ως δεδομένες
και γνωστές στα παιδιά και τις οποίες καλούνται να παιδιά να διαχειριστούν

414 Στην ικανότητα του/της παιδαγωγού να παρεμβαίνει με παιδαγωγικό τακτ την κατάλληλη
στιγμή αναφέρεται η Θεοδωροπούλου: «το τακτ ως “παιδαγωγική επι-δεξιότητα” αντιστοιχεί
στην ικανότητα της κρίσης […] η οποία όμως συγκροτείται μαζί ε την πράξη, δίνοντάς του το
ρυθμό […] χτυπώντας του το μέτρο για την αφομοίωση της θεωρίας. Θα μπορούσε να
αναπαριστά μια σφαιρική ποιότητα για τον /την παιδαγωγό, μια εμφάνιση της ώριμης,
οξυδερκούς σκέψης του ως ικανότητα να γεφυρώνει τα διακριτά πλην συνδεόμενα στοιχεία, να
αναγνωρίζει το πολύπλοκο και το αβέβαιο και να το διαχειρίζεται αναπτύσσοντας ευαισθησία
απέναντι στο απρόβλεπτο και τη σύλληψη της στιγμής (Θεοδωροπούλου, Έ., «H σημασία του
“τακτ” για τη φιλοσοφία της παιδείας: ένα κατώφλι», ό.π., σσ. 389, 390).

409