Page 47 - Amechanon_vol1_2016-18
P. 47
Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846
ζωή που ανήκει σε αυτή. Όπως γράφει ο φιλόσοφος (§492), «η κίνηση [το κάθε βλέμμα]
είναι συμβολισμός για το μάτι∙ δείχνει ότι κάτι έχουμε αισθανθεί, θελήσει [ή] σκεφτεί».
Έτσι, όποτε βλέπουμε την κίνηση ενός σώματος έχουμε την ψευδαίσθηση πως κάτι
κινείται. Έτσι, αποδίδουμε την ταυτότητα ενός υποκειμένου στο σώμα, όπως μας
φαίνεται. Έτσι, συμπεραίνουμε ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιος που αισθάνεται,
βλέπει, επιθυμεί ή σκέφτεται. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι ένα δικό μας αυθαίρετο σφάλμα
που θα μπορούσε να διορθωθεί. Μάλλον, τέτοιες επιλογές και απλουστεύσεις είναι
αναπόσπαστο μέρος των όρων κάτω από τους οποίους μπορεί να υπάρξει ένας κοινός
αισθητικός κανόνας, σύμφωνα με τον οποίο η βούληση για δύναμη μπορεί να υπάρξει.
Μάλιστα, όπως λέει ο Nietzsche, το γεγονός ότι καταλήγουμε σε τέτοια συμπεράσματα,
είναι πολύ σημαντικό, ειδικά σε ό,τι αφορά την επαύξηση της ζωής. Η παρουσία της
ενικότητας είναι απαραίτητη για τη ζωή, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο ενδέχεται να
μας δυσκολέψει να δούμε μια απόλυτη αλήθεια ή μια θεμελιώδη γνώση. Ωστόσο, η
απόδοση ιδιαίτερης σημασίας σε μια τέτοια παρουσία ενδέχεται να είναι επικίνδυνη για
την ίδια τη ζωή. Γράφει χαρακτηριστικά ο φιλόσοφος στο αφορισμό 547:
«Ψυχολογική ιστορία της έννοιας ‘υποκείμενο’. Το σώμα, το πράγμα, η ‘ολότητα’
που κατασκευάζεται από το μάτι, αφυπνίζουν τη διάκριση μεταξύ μιας πράξης
και εκείνου που την έκανε∙ εκείνος που την έκανε, η αιτία της πράξης, καθώς
32
συλλαμβάνεται ολοένα και πιο λεπτά, αφήνει στο τέλος πίσω το ‘υποκείμενο’» .
Ακόμη, ο συμβολισμός για το μάτι ή η ερμηνεία του βλέμματος, δεν μας παρέχει
απόλυτες αλήθειες, αλλά νοήματα, νοήματα που εξυπηρετούν την ίδια τη ζωή. Γράφει
ο Nietzsche (§675) για την απαξίωση του «υποκειμένου»:
«[Η απαίτησή μου είναι] να βάλουμε τον πράττοντα πίσω στην πράξη […]. Όλοι
οι ‘στόχοι’, οι ‘σκοποί’, το ‘νόημα’ είναι μόνο τρόποι έκφρασης και
μεταμορφώσεις μιας βούλησης που εμμένει σε όλα τα συμβάντα: της βούλησης
33
για δύναμη» .
Ωστόσο, όπως έχουμε ήδη πει, η ενότητα της βούλησης για δύναμη δεν συνιστά μια
στατική ενότητα, αλλά την απόπειρα για και τη δημιουργία μιας ενότητας μέσω της
32 Νίτσε,Φρ., Η θέληση για δύναμη, ό.π.
33 Στο ίδιο.
47