Page 197 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

(L.R.P.Ph./Univ/th of the Aegean). Research areas: Philosophy of Education, Morals of Education, History of
pedagogical ideas, Political Philosophy of emancipation. Member of scientific board of Télémaque and enser
l’éducation. He has inaugurated the field of professional ethics for educators held as moral construction of the
self («L’éthique professionnelle des enseignants enjeux, structures et methods» (dir.), Paris, L’Harmattan,
2012). His works and researches are interested in the paradigm of a metamorphic education as an antidote to
the metaphysical perspectives of the educational conversion.

Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 8 Vincennes Saint-Denis, όπου δραστηριοποιείται στο χώρο της διά βίου

εκπαίδευσης. Διδάκτορας στις επιστήμες της αγωγής και στη φιλοσοφία, αρχικά δίδαξε στο χώρο της
επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και, αργότερα, στο Πανεπιστήμιο της Nάντης. Ερευνητής στο Εργαστήριο
Μελετών και Ερευνών στις Σύγχρονες Λογικές της Εκπαίδευσης (Laboratoire d’études et de recherches sur
les Logiques Contemporaines de la Philosophie/ LLCP, EA 4008, Paris 8), στο Laboratoire Experice (EA 3971,
Paris 8-Paris 13) & Εργαστήριο Έρευνας στην Πρακτική Φιλοσοφία (Ε.Ε.Π.Φ./Παν/μιο Αιγαίου). Ερευνητικά
πεδία: Φιλοσοφία της Παιδείας, Ηθική της Εκπαίδευσης, Ιστορία των παιδαγωγικών ιδεών, Πολιτική
Φιλοσοφία της χειραφέτησης. Διάνοιξε ένα πεδίο ερευνών στην επαγγελματική ηθική των εκπαιδευτικών,
ιδωμένη ως ηθική οικοδόμηση του εαυτού («L’éthique professionnelle des enseignants, enjeux, structures et
méthodes» (dir.), Paris, L’Harmattan, 2012). Στη συνέχεια, το έργο του επικεντρώθηκε στην επανιδιοποίηση
του εκπαιδευτικού ζητήματος από τη φιλοσοφία («Éducation et Théorie morale», Paris, Vrin, 2011), στην
προοπτική της απελευθέρωση της φιλοσοφίας της παιδείας από κάθε ηγεμονία προδιαγραφών.
Παράλληλα, αναπτύσσει τις έρευνές του γύρω από τις παιδαγωγικές της χειραφέτησης, στο πλαίσιο μιας
δια βίου εκπαίδευσης («L’étrangeté de la formation de soi», Le Télémaque, n° 41, p. 115-132, 2012). Το έργο του
προσανατολίζονται προς το παράδειγμα μιας μεταμορφικής εκπαίδευσης ως αντίδοτου στις μεταφυσικές
προοπτικές της εκπαιδευτικές μεταστροφής.

Parmi ses publications les plus récentes sont:
Among his recent publications are:
Ενδεικτικές πρόσφατες δημοσιεύσειs:

- Moreau, D., «L’atténuation de soi et la tâche de l’insertion dans le monde: Michel Meyer et la question
de l’éthique», dans: n° spécial: «Questionnement et historicité: à propos de la problématologie de
Michel Meyer», Revue Internationale de Philosophie, 2011, pp. 75-95.
- Moreau, D., «Le “génie” de Pestalozzi et la méthode pédagogique: l’art de la métamorphose selon

Dilthey», dans: Soëtard, M., (coord.), Méthode et philosophie. la descendance éducative de l’Émile,
Paris: L’Harmattan, 2012, pp. 131-151.
- Moreau, D., «La poétique de l’enfance: qui est le Gustav de Jean-Paul Richter?», dans: Kerlan, A.,
Loeffel, L., (dir.), Repenser l’enfance?, Paris: Hermann, 2012.
- Moreau, D., «L’éducation, l’État et la poésie, une controverse à Weimar entre Schiller et Herder»,
dans: Vergnioux, A., (éd.), Grandes controverses en éducation, Bern: Peter Lang, 2013, pp. 53-73.
- Moreau, D., «D’un mauvais traitement infligé à (l’) Émile: la figure du pédagogue selon René Schérer»,
dans: Cany, B.,- Robveille, Y., René, Schérer ou la parole hospitalière, Paris: L’Harmattan, 2013, pp. 75-
95.

197