Page 354 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

πολιτισμικά, κοινωνικο-πολιτικά συμφραζόμενα, είτε με ατελή χρήση συλλογισμών,

είτε με τη χρήση συγκεχυμένων εννοιών, είτε με την ενσωμάτωση στερεότυπων,
κ.ο.κ.ε.). Η ανατροπή αυτή θα λειτουργούσε ως παράγοντας αποσαφήνισης, τόσο των
στοιχείων που απαρτίζουν το κείμενο όσο και των αναμονών και ερμηνειών από τη

μεριά του/της αναγνώστη/τριας και είναι επιβοηθητική τόσο για τη λογοτεχνική

προσέγγιση όσο και για τις απαιτήσεις μιας φιλοσοφικής προσέγγισης.

Περί συζήτησης στην τάξη

Η συζήτηση στην τάξη, που καλείται να υποστηρίξει τις παραπάνω διεργασίες (είτε ως
διδακτικο-παιδαγωγικός είτε ως φιλοσοφικός μοχλός), αποτελεί ένα από τα περιφανή

αυτονόητα. Έναν αφανή ιστό και μία διάφανη μήτρα, έναν παράδοξο ηθμό που
ανοιγοκλείνει τους πόρους των οποίων οι διαστάσεις επίσης παραμένουν

αδιευκρίνιστες. Μία κολυμβήθρα του Σιλωάμ και μία κατασκευή μύησης στη
δημοκρατική διαγωγή, μία φυσική κατάσταση και ένα εργαλείο αμβλύ και οξύ

συγχρόνως, μία αυθορμησία και μία τεχνική, ένα μετρήσιμο υπαρκτό και μία
διαφεύγουσα ροή, μία ανάγκη και έναν εκβιασμό, ένα χωρόχρονο ελευθερίας και έναν

ιμάντα χειραγώγησης, μία αναγκαστότητα και μία επιλογή, αυτό που πάντα συμβαίνει,

όταν δεν έχει όρους και σπανίως συμβαίνει όταν έχει, αυτό που διαμείβεται ως ένδειξη
ανθρωπινότητας.

Όλη ετούτη η περιγραφή αντιστοιχεί σε μία τουλάχιστον διπλή διαπίστωση: επειδή η

συζήτηση είναι εκ των ουκ άνευ μέσα στην τάξη, αποτελεί συγχρόνως φυσική
κατάσταση (και ως εκ τούτου ξετυλίγεται -αν «ξετυλίγεται»- με τη γενναιοδωρία της

φυσικής γνώσης -δίχως, δηλαδή, να γίνεται ή να έχει γίνει αντικείμενο ειδικής
εκπαίδευσης και παρατήρησης) και εκπαιδευτικό πειραματισμό (ως εκ τούτου μπορεί

να γίνει αντικείμενο εκπαίδευσης, παρατήρησης και μέτρησης). Ο ενδιάμεσος τόπος
ωστόσο παραμένει γκρίζος. Το ενδιαφέρον είναι ότι, ενώ οι αναφορές στη συζήτηση

εμπεριέχονται (κυρίως ως μέσο ή διαδικασία παρά ως πλαίσιο, προϋπόθεση, και
ορίζοντας) σε κάποιο βαθμό στα αναλυτικά προγράμματα της πρωτοβάθμιας

εκπαίδευσης, δεν εμφανίζεται σε αυτά η συζήτηση να αποτελεί κεντρική μέριμνα ούτε

354