Page 365 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

Οι «κόκκινες γραμμές» και η ανάδυση μίας ερευνητικής πορείας

Ο συνυπολογισμός του παραπάνω αυτού τριπλού πλαισίου (φιλοσοφία στην

εκπαίδευση, σχέση φιλοσοφίας-λογοτεχνίας, ανάπτυξη συζήτησης), και η αναγκαία
σύνδεση μεταξύ των τριών επιπέδων είναι δυνατό να δώσουν βάθος, έκταση και ένταση

σε μία διερεύνηση στην τάξη, που θα ενδιαφερόταν να εντοπίσει σημεία συνάρθρωσης
ανάμεσα στο φιλοσοφικό και το παιδαγωγικό επίπεδο σε συνάρτηση με την αντίληψη

που μπορεί να διαμορφώσει ο/η εκπαιδευτικός, καθώς επιχειρεί να συντονίσει

διαφορετικές αλλά συγκλίνουσες μέσα στην τάξη δυναμικές μέσα από μία αυξανόμενη
συνειδητοποίηση της διαπλοκής τους: του λογοτεχνικού κειμένου, των παιδιών ως
συζητητών, των απαιτήσεων του αναλυτικού προγράμματος, των εμπεδωμένων

τεχνικών και μεθόδων, των παιδαγωγικών-διδακτικών συνηθειών του/της ίδιου/ας

του/της εκπαιδευτικού, της φιλοσοφικής οπτικής, της ισχύουσας παιδαγωγικο-
διδακτικής κουλτούρας.

Στη βάση αυτή και στο πλαίσιο του project της Ού-τις, συζητήθηκε η δυνατότητα

ενεργοποίησης δοκιμαστικών κατευθυντήριων γραμμών, τρόπον τινά δεσμεύσεων
(«κόκκινων γραμμών») για μία διαδικασία αυτο-παρατήρησης από μέρους των

εκπαιδευτικών και άσκησης μέσα στην τάξη (ώστε να αποκτήσουν αντίληψη όσων
συμβαίνουν, του τρόπου με τον οποίο συμβαίνουν και των ρωγμών ή των απαιτήσεων

που ενδεχομένως δημιουργούνται) που θα επιχειρούσε να ενταχθεί ακριβώς στην
365
παραπάνω δυναμική . Μία τέτοια προσέγγιση, ενώ από τη μια τείνει να κρατά τη

365 Κάθε εκπαιδευτικός θα μπορούσε να δουλεύει με τον τρόπο με τον οποίο συνήθως
αναπτύσσει τη διδασκαλία στην τάξη του/της, προσπαθώντας ωστόσο να έχει κατά νου,
τουλάχιστον, τα παρακάτω:

✓ Παρόλο ότι θα έχει προ-μελετήσει το κείμενο, ώστε να έχει αναγνωρίσει τις
βασικές του γραμμές, καλό είναι η προετοιμασία αυτή να μην είναι τόσο
συστηματική, ώστε να προλάβει να δημιουργήσει συγκροτημένες και
δεσμευτικές προ-αντιλήψεις για τη διαχείρισή του στην τάξη.
✓ Να μην ξεκινήσει θέτοντας εκείνος/η τα ερωτήματα, αλλά να αφήσει τα
παιδιά να θέσουν τα ερωτήματα που θέλουν.
✓ Να αποφεύγει να θέτει εκείνος/η κάθε φορά τα ερωτήματα αναμένοντας
οπωσδήποτε «απαντήσεις», δηλαδή, εν γένει αποφεύγει να είναι εκείνος/η
ο/η εντολέας, ο/ η αφέτης/αφέτρια και ο/η σχεδιαστής/σχεδιάστρια της
διαδρομής.
✓ Εάν αυτό σημαίνει, ότι ενδεχομένως, η διαδικασία είναι δυνατό να φύγει έξω
από την υποτιθέμενη βασική «γραμμή» του ίδιου του κειμένου (εφόσον αυτή
είναι ή έχει γίνει διακριτή στα μάτια του/της εκπαιδευτικού) ή, ακόμα
περισσότερο, από τη δική της του/της γραμμή, την οποία έσυρε, καθώς
διάβασε το κείμενο και το «μετέγραψε» διδακτικά (αναδεικνύοντας έτσι το
νήμα το οποίο εκείνη έκρινε ότι θα έπρεπε να αναδειχθεί), αναμένεται

365