Page 369 - Amechanon_vol1_2016-18

Amechanon, Vol. I / 2016-2018, ISSN: 2459-2846

(αυτο)παρατήρηση εντάχθηκαν σε μια ευρύτερη προ-ερευνητική διεργασία με στόχο

τον εντοπισμό χαρακτηριστικών στοιχείων της παιδαγωγικής συμπεριφοράς στο
δοκιμαστικό πλαίσιο των περιορισμών, οι οποίοι τέθηκαν από την ομάδα project «Ού-
369
τις» , του Εργαστηρίου Έρευνας στην Πρακτική Φιλοσοφία (στο εξής: Ε.Ε.Π.Φ.).

Τα βασικά σημεία στα οποία θα έπρεπε να εστιάσουμε για την οργάνωση της παρουσίας
μας στην τάξη και της στάσης μας απέναντι στους μαθητές και τις μαθήτριες,

370
προσδιορίστηκαν από ένα πλαίσιο αρχών , το οποίο στη συνέχεια θα μπορούσε να
αποτελέσει και πλαίσιο αναστοχασμού ως προς τα βασικά ζητούμενα, καθώς η τάξη

371
ερχόταν σε επαφή με ένα κείμενο λογοτεχνικό .

Μια τέτοια διερεύνηση με αφορμή την αξιοποίηση λογοτεχνικών κειμένων παρουσιάζει

ενδιαφέρον, αφού συνήθως τα λογοτεχνικά κείμενα προσεγγίζονται κατά την
παιδαγωγική και διδακτική διαδικασία με δυο κατά κανόνα τρόπους: ως
διαμεσολαβητικό εκπαιδευτικό υλικό, δηλαδή, ως ένα είδος μέσου για την επίτευξη

372
παιδαγωγικών στόχων, όπως αυτοί προβάλλονται στα προγράμματα σπουδών κι ως

369 Το project «Ού-τις» εντάσσεται στις δράσεις του Εργαστηρίου Έρευνας της Πρακτικής
Φιλοσοφίας, και σκοπό έχει «να αποτελέσει σημείο συνάντησης εκπαιδευτικών που
ενδιαφέρονται μεταξύ άλλων για την παρατήρηση και την ανάδειξη μορφών και τρόπων μέσω
των οποίων υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει φιλοσοφία μέσα στο σχολείο, εκεί, δηλαδή, όπου
συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε προκτασκευασμένες πρακτικές» (υπεύθυνη τoυ project, η καθ.
Έλενα Θεοδωροπούλου, βλ. http://practphilab.aegean.gr/φιλοσοφικές-διεπιστημονικές-
πρακτικ/).

370
Το πλαίσιο ή, όπως συχνά τις αποκαλούσαμε, οι «κόκκινες γραμμές» τις οποίες θα
προσπαθούσαμε να μη ξεπεράσουμε κατά την εξέλιξη της διαδικασίας, αφορούσαν στον τρόπο
με τον οποία, τα ερωτήματα, οι απαντήσεις και η συζήτηση ανάμεσα στα παιδιά ή ανάμεσα στα
παιδιά και τον/την εκπαιδευτικό, θα αποτελούσαν αντικείμενο διαχείρισης. Σε κάθε περίπτωση,
ο/η εκπαιδευτικός θα προσπαθούσε να διατηρήσει ουδέτερη στάση, να παρεμβαίνει και
κατ’επέκταση να επηρεάζει όσο το δυνατόν λιγότερο στη ροή της συζήτησης για να την
(ανα)κατευθύνει, ενώ οι μαθητές/τριες θα είχαν τον κύριο ρόλο, προτείνοντας τις ερωτήσεις
αλλά και τις απαντήσεις με βάση το δικό τους ρυθμό και χρόνο (βλ. Θεοδωροπούλου, Ε.,
«Ανίχνευση στην τάξη: κείμενα, συζητήσεις και φιλοσοφικά θραύσματα – η ανάδυση μιας
έρευνας», Aμήχανον, 1, Ρόδος: Ε.Ε.Π.Φ., 2019, σσ. 342 - 367).

371 Για την παρούσα περίπτωση, χρησιμοποιήθηκε το παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο το
«Γιγάντιο Πραγματάκι» (Alemagna, Β., Το Γιγάντιο Πραγματάκι, Αθήνα: Κόκκινο, 2011).

372 Η λογοτεχνία μεταξύ άλλων στοχεύει στην καλλιέργεια µιας πλατιάς ποικιλίας αναγνωστικών
και επικοινωνιακών δεξιοτήτων, µέσα από την αξιοποίηση κειµένων από όλο το φάσµα της
πολιτισµικής παραγωγής, από όλα δηλαδή τα διαφορετικά είδη της εικονικής, θεατρικής και
µαζικής επικοινωνίας. Η απόκτηση, µέσα από τη λογοτεχνία, πολλαπλών γλωσσικών εµπειριών
και η εξοικείωση µε τη µεταφορική λειτουργία της γλώσσας, είναι απαραίτητη για τη φιλοσοφία,
την έρευνα και το στοχασµό (Αποστολίδου Β., κ.ά «Πρόγραμμα σπουδών για τη διδασκαλία της

369